قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی، جرقه ای بر انبار باروت خشم جامعه ایرانی از حکومت اسلامی شد. جنبش موجود، برچیدن حکومت اسلامی را هدف قرار داده است. این جنبش گرچه هنوز پراکنده، فاقد سازماندهی و برنامه روشن برای پیروزی در میدان و سیاست است، اما در هدف سرنگونی رژیم اسلامی مصمم می باشد.
جنبش اقدام در خیابان، به سنگر پایدار در قلب شهرها نیاز دارد. سنگرهایی که رهبری میدانی، اتخاذ سیاست، تدوین چشم انداز و راهکارهای خیابان، در انجا تعیین شوند. به زبان دقیق تر، مغز جنبش خودمدیریت و آتش به اختیار خیابان، در انجمن های محلی، انجمن های زنان، دانشجویی، معلمین، کارگری … است.
جنبش اقدام بدون استقرار در محله ها و هماهنگی با جنبش های مستقل دانشجوئی، کارگری و زنان، همانند کشتی بی سکان در توفان پر تلاطم است.
ایجاد انجمن های محلی بعنوان ستادهای پشت جبهه اقدامگران جنبش خیابان، امری ضروری و فوری است.
جنبش اقدام در خیابان با مطالبه برچیدن حکومت اسلامی، در مسیر فتح و کنترل خیابانها قرار دارد. جنبش خودمدیریت و آتش به اختیار اقدام در خیابان، همچنان پرشتاب گسترش و تعمیق می یابد.
این جنبش نقطه پایان بر تظاهرات سکوت، مماشات با حکومت اسلامی و راه و روش های گدامنشانه برای آزادی گذاشته است.
جنبش اقدام در خیابان، راه قیام برای سرنگونی حکومت اسلامی را باز می کند. هر راهکاری خارج از تدارک قیام ملی، می تواند ابزار انحراف سمتگیری سیاسی جامعه و موج سواری و شکست ان توسط فرصت طلبان گردد.
راهپیمایی سکوت، تاکتیک خرید فرصت از سوی حکومت اسلامی برای رهائی از تهاجم جنبش سراسری اقدام است.
این تاکتیک آگاهانه یا ناآکاهانه معطوف بر بی رمق کردن و انحراف جنبش اقدام در خیابان است.
برای هدایت جنبش اقدام و پیشگیری از موج سواری حکومتی ها و یاران قدیمی و کراواتی آنها در ” اپوزیسیون”، چاره کنشگران میدانی، تشدید مبارزه، استقرار در انجمن های خودمدیریت و سوسیال دمکراتیک محلی و کوشش برای هماهنگی سراسری جهت تعمیق جنبش می باشد.
جنبش اقدام در خیابان با چند اصل (پرنسیب) تعریف می شود که هر کوشش برای نقض هرکدام از آنها، در تناقض با تداوم جنبش برای برچیدن حکومت اسلامی است.
۱- همبستگی میدانی و پذیرش تفاوت ها در چارچوب دفاع از آزادی شهروند، ساختن جامعه سالم و ایران مان است.
۲- سیاست را کسانی تعیین می کنند، که کف خیابان و کنشگر جنبش متن جامعه هستند. بدین منظور شهروندان کف خیابان باید خود را متشکل کنند تا بتوانند اراده اجتماعی خود را به اراده سیاسی ارتقاء دهند.
۳- برچیدن حکومت اسلامی از فتح سنگر به سنگر محلات و خودمدیریتی و اتش با اختیاری نیروی آزادیخواه میسر است.
این روند نمی تواند به بهانه تظاهرات سکوت تعطیل گردد.
۴- هسته های اصیل و شریف قدرت سیاسی در ایران، نه از برونمرز، که از دل جنبش میهندوستانه “زن، زندگی آزادی” متولد می شوند.
ایران در متن یک قیام برای پایان دادن به حکومت اسلامی و انقلاب سوم قرار دارد.
در شرایطی که باید تدارک قیام دیده شود، دعوت به تظاهرات سکوت، تداوم سیاست شناخته شده گدائی آزادی از فاشیسم اسلامی است!
پیروز باد جنبش شکوهمند ” زن زندگی آزادی” برای برچیدن حکومت اسلامی در ایران
اقبال اقبالی
01.10.2022