مستند «نسرین» بسیار رآلیستی و بدور از بزرگ نمایی و قهرمان پروری ساخته شده است. در ان هیچ نشانه غلو آمیزی از شخصیت سازی ، یا شعار دادن و پروپاگاند دیده نمی شود. فیلم تماما حول بازنمود زندگی واقعی نسرین ستوده و همراه خانواده او جلو میرود . و نسرین با همان سادگی و افتادگی پسندیده خودش مهمترین پرونده های حقوقی و افراد و قربانیان تجاوزات حکومتی را مرور میکند.
تمرکز واقعی فیلم روی نسرین بعنوان یک زن و مرور بیشتر پرونده های زنان، و حضور پر رنگ زنان در اطراف او و حمایت از او و نگاه فیلم به زمینه های اجتماعی حضور زنان در جنبش های اجتماعی ،موقعیت ویژه فعالیت زنان را در مبارزه مدنی اشکار میکند، این جنبه بخصوص برای اشنایی مردم سایر کشورها با سیمای مبارزات مدنی مردم ایران جالب خواهد بود.
تهیه کنندگان فیلم برای معرفی نسرین ستوده به عنوان یک چهره شاخص مبارز حقوق بشر در ایران، در این کار به هدف خود رسیده اند، انها در عین حال با دقت حرکت خودشان را در کادر حقوق بشری رعایت کرده اند و هیچ نوع سمت گیری حزبی و فکری چپ یا راست خاصی به بیننده القا نمی کنند . این نکته را به این علت اشاره میکنم که بگویم برخلاف برخی قضاوت ها ی متکی بر تئوری توطئه و رهبر سازی و شیطنت بی بی سی ، فیلم نسرین خوراکی به این افکار دایی جان ناپلئونی نمی دهد.
بنا براین بجای تحریک سوئظن و بد بینی بهترست از این اقدامات حمایت کنیم . جنبش های مدنی مردم ایران ، به این ابتکارها نیاز دارند . این ابتکارها و همکاری فعالان مدنی میان کشورهای مختلف یکی از راه های نیرومند سازی این جنبش هاست.
