سفر پاپ فرانسیس در شرایط کرونایی به کشوری که تا چند روز قبل از این سفر اماج حملات موشکی شبه نظامیان بنیادگرا بوده است البته سفری تاریخی, خاص و ویژه و پر ریسک و خطر است.
بسیاری از اهداف سفر پاپ به عراق می گویند, شکی نیست که امنیت و بهبود شرایط مسیحیان عراق در اولویت اهداف سفر پاپ فرانسیس قرار دارند. جمعیت مسیحیان عراق در دوران صدام حسین بالغ بر یک ونیم میلیون نفر بود که کلیساهای خود را در بغداد و اقصی نقاط عراق داشتند و ازادانه مراسم مذهبی خود را برگزار می کردند.
در فرهنگ عراق جایی برای مرزبندی های مذهبی و نژادی نیست, لیکن بعد از بیش از دو دهه تسلط فرقه گرایی بر عراق و به دلیل تهاجمات گروه های مسلح بنیادگرا به کلیساها و منازل مسیحیان شمار ان ها به یک سوم کاهش یافته است.
داستان فروغلطیدن عراق در دامن بنیادگرایی داستانی دارد و باید ان را در خطای بزرگ امریکا جستجو کرد. امریکایی ها پس از اشغال عراق تقسیم قدرت را براساس سهمیه بندی فرقه ای انجام دادند, به این صورت که تقسیم مناصب و پست های دولتی را به روش تقسیم بندی فرقه ای انجام دادند و بنا بر در صد جمعیت هر کدام از گروههای اتنیکی و مذهبی عراق سهمی از قدرت داشتند. پست ریاست جمهوری که یک پست تشریفاتی است سهم کردهای سنی شد, ریاست پارلمان عراق به سنی های عرب تعلق گرفت, پست نخست وزیری نیز که مهمترین پست می باشد و دولت را در دست دارد سهم شیعیان شد, زیرا اکثریت را دارا می باشند و به این شکل کلیه هرم قدرت در عراق بر اساس معیار سهمیه بندی فرقه ای تقسیم می گردد و عملا با این کار امریکا خواسته و یا ناخواسته حاکمیت عراق را به شیعیان که اغلب هواداران رژیم ولایت فقیه می باشند تحویل داده است و این خطای بزرگ امریکا باعث گردید که ملایان دست باز در مسائل عراق داشته باشند و در حقیقت عراق به حیات خلوت ملایان تبدیل شد.
ناآرامی های اخیر عراق و تظاهرات مردم و جوانان عراقی در حقیقت در واکنش به دخالت های افسار گسیخته و غیر قابل توجیه ملایان در امور کشورشان می باشد.
عراقیان در سالهای اخیر به دنبال احیای هویت ملی خود و پایان دادن به دخالت های ملایان و سپاه قدس در امور داخلی خودشان هستند و در هر فرصتی خشم و نارضایتی خود را نسبت به دخالت ملایان و حضور سپاه قدس با تظاهرات, شعار علیه خامنه ای, اتش زدن پرچم جمهوری اسلامی, پاره کردن و اتش زدن و لگد کوب کردن عکس های خمینی و خامنه ای و حمله به اهداف رژیم ملایان منجمله کنسولگری ها نشان دادند.
اکنون عراقیان در مسیر گذار از هویت فرقه ای به هویت ملی خودشان هستند, این بی شک یک نقطه عطف تاریخی در سرنوشت عراقیان است.
واقعیت این است که موج گذار مردم عراق از هویت فرقه ای انقدر قوی و کوبنده است که یک قلم سیاستمدارانی را با توجه ملی به مسند قدرت رسانده است, کما این که این رویکرد از یک سو باعث تضعیف کیفی مداخلات ملایان گردیده است. موج شادی و پایکوبی جوانان عراقی بعد از خبر کشته شدن قاسم سلیمانی حکایت از قدرت و شدت این موج دارد.
رژیم ملایان با به خدمت گرفتن گروه های شیعه عراقی در حقیقت تلاش می کرد خامنه ای را بعنوان رهبر شیعیان, و قم را به عنوان قطب جهان شیعه معرفی کند. سفر پاپ به عراق و دیدار وی با علی سیستانی توجهات جهانی را به سوی نجف و علی سیستانی معطوف کرد, از این رو این امر برای ملایان بسیار گران امد و غیظ و ناخشنودی خود را از سفر پاپ پنهان نکردند و با بی اعتنایی و تحریم پوشش دادن به اخبار این سفر تاریخی واکنش نشان دادند.
نکته قابل توجه این است که از زمان خمینی تا کنون تلاش های بسیاری از سوی حاکمیت ملایان برای ملاقات با پاپ و سفر پاپ به ایران صورت گرفته است, اما علی رغم این که پاپ از بسیاری کشورهای مسلمان من جمله ترکیه, اردن, مصر, گرجستان, اذربایجان, ابوظبی, مراکش و… دیدار داشت, اما هیچگاه به ایران سفر نکرد. بالاترین سطح ملاقات واتیکان در سطح نماینده پاپ بود و اسقف «هانیبال بوگینینی» به عنوان فرستاده ویژه پاپ حامل پیامی از پاپ با خمینی ملاقات کرد.
پاپ فرانسیس به دیدار سیستانی به نجف رفت, این دیدار جزو دیدار های برنامه ریزی شده سفر پاپ بود. دفتر سیستانی در اطلاعیه ای اعلام کرده بود که سیستانی در خانه اجاره ای با پاپ ملاقات می کند. جدای از ادعای ساده زیستی ریایی که عموما خاص ملایان است و سیستانی هم از ان مستثنی نیست, این خبر بسیار حاشیه ساز شده بود.
در رابطه با دفتر ایت الله سیستانی نیز شبهه هایی در ارتباط با موضوع کشاندن روح الله زم به عراق که منجر به ربودن و بردن وی به ایران و در نهایت اعدام او بعد از اعتراف گیری اجباری شده بود وجود دارد, توضیحاتی که از سوی دفتر ایت الله سیستانی منتشر گردید کافی نبوده و نتوانسته به ابهامات موجود پاسخ دهد.
کاوه ال حمودی
Kaveh179@gmail.com