درماههای آخرهرسال مضحکه ی تلاش نمایندگان سه جانبه (کارگران،کارفرمایان ودولت ) درشورایعالی کارجهت تعیین مزدسال بعد به نمایش درمیآید ورسانه هاپوشش خبری سنگینی ازاین تلاش رامنعکس میکنند.هرروزه،بدون دخالت واعمال اراده میلیونهاکارگر،هم نظریهای سه بخش شورای عالی کار که همگی در پائین نگه داشاتن میزان دستمزد متفق القولند راباسخن گفتن ازارقام غیر واقعی میزان تورم وتوجیه احراز از معیار قرار دادن سبدهزینه معیشت خانواربه عنوان مبنای تعیین مزد به نمایش میگذارند.
بالاخره به رسم وشیوه هرساله آخرین رقمی که ازسوی این به ظاهر مذاکرات بیخاصیت(در واقع همفکری بر سر به قهقرا ی بیبشتر بردن کارگران) برای کارگران بیرون میآید،کماکان دستمزدناچیزوتوهین آمیزچندین برابرزیرخط فقراست که درروزهای پایانی اسفنداعلام وبعدازسال نوبرای این پیروزی شان کف میزنند که بهترین دستمزدراتعیین کرده اند.
درآخرین خبرمنتشرشده ازشورایعالی کاراعضای کارفرمایی باارقام داده شده برای هزینه سبدمعیشت خانوارآشکاراگفته‌اندکه درشرایط موجودحاضرنیستندحتی باافزایش مزدسال 95 به میزان یک ریال بیشترازنرخ تورم رسمی موافقت کنند.حتی بیشرمی رابه جایی رسانده که عنوان کرده اندکارگران باروزی 4000 هزارتومان هم میتوانند زنده بمانند.
درشورایعالی کار،به زعم خودشان تمامی دوستان “شرکای اجتماعی” گردهم آمده اندتامیزان مزدراتعیین کنندوطوری به اذهان عمومی القاءتصویرمیکنندکه دراین مملکت همه گروهها و نمایندگان طبقات اجتماعی میتوانندآزادانه پای میزمذاکره بنشینندوحرفشانرابامنطق به کرسی بنشانند. از همین تلاش مبلغان و عوامل شورای عالی کار که می کوشند واژه “شرکای اجتماعی” را جایگزین واژه “طبقات اجتماعی” در فرهنگ جامعه کنند، می شود براحتی فهمید که سه طرف شورای عالی کار در خدمت چه بخشی از جامعه هستند. اینها با تلاش برای قلم گرفتن ضدیت منافع طبقات اجتماعی یعنی طبقه کارگر و طبقه سرمایه دار،می خواهند این ضدیت در دنیای واقعی را تبدیل به هم منافعی و هم صفی در دنیای ذهنی کنند و به کارگر بقبولانند به همان مقیاس که کارفرما ذینفع درسرعت بخشیدن به چرخ تولیدوخارج ساختن اقتصادازبحران است، او هم نفع خواهد برد. در نتیجه نباید زیاد بر به اصطلاح شریک اجتماعیش برای افزایش دستمزد فشار بیاورد.
درسال 91 تلاش چشمگیروفراوانی ازسوی ماکارگران جهت رساندن صدای اعتراضمان به این مضحکه تحت عنوان طوماراعتراضی به تعیین دستمزدباچهل هزارامضاء وتجمعات مکرردربرابروزارت کارومجلس صورت گرفت که این فشاروحرکت واعتراضات،صف مدافعین سرمایه رامجبورکردتارقمی 10 درصدبیشترازتوافقشان رابرای سال 92 اعلام کنند.
امادرسال 93و94 بادستگیری وزندانی کردن سه نفرازشش نفرهماهنگکننده ی این طوماراعتراضی (جعفرعظیم زاده وشاپوراحسانی رادوجمیل محمدی ) وصدوراحکام سنگین برای آنان نشان دادندکه کوچکترین تلاشی ازطرف ماکارگران برای بهبود شرایط زندگیمان را برنمیتابندوحاضرنیستندازسودسرشارشان ذره ایی بکاهند.
دراین طوماراعتراضی 40 هزارکارگرامضاکننده،جهت تعیین مزدبه درستی خواستارافزایش حداقل دستمزدهابراساس تورم واقعاموجودوتامین زندگی مناسب مطابق باهزینه معیشت یک خانوار 4 نفره بادخالت نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران کارخانه هاومراکزتولیدی وخدماتی شدند.
اکنون جعفرعظیم زاده رئیس اتحادیه آزادکارگران ایران ویکی ازهماهنگ کننده های این طوماراعتراضی به خاطراعتراضات گسترده اش درجهت تأمین منافع کارگران بویژه تلاشهای بیوقفهاش برای تعیین مزدواقعی،باحکم ظالمانه شش سال حبس درزندان به سرمیبرد.
ماکارگران بی اعتناءبه نمایش ومصوبات “شرکای دولتی ” وبرای برخوداری ازیک زندگی مناسب مطابق بااستاندارهای معیشتی جهان امروز،ازتلاش برای کسب سهم خودازارزش عظیم مادی که درجامعه تولیدمیکنیم،قدمی عقب نخواهیم نشست.
https://www.facebook.com/etehadye/?fref=nf
