گرامیداشت سومین سال انقلاب «زن زندگی آزادی»
سه سال پیش، قتل عمد حکومتی ژینا مهسا امینی، جرقه‌ی بزرگ‌ترین خیزش زنانه و شهروندانهٔ ایران و آغازگر یک انقلاب شد، که در در جان جامعه نفوذ کرده و بازگشت ناپذیر است. مرگ ژینا مهسا امینی، نه تنها شعله مبارزه برای برچیدن حکومت اسلامی را برافروخت، بلکه آغازگر راهی تازه شد. اینجا گرد آمده‌ایم تا یادآوری کنیم: زن، زندگی، آزادی فقط یک شعار نیست، یک افق تازه در برابر جامعه ما و کشورهای منطقه می باشد.
ما ایرانیان قرن‌ها در شعر و فرهنگ‌مان آزادی را زمزمه کرده‌ایم؛ از حافظ که گفت «آزادی است سرود من» تا فروغ که از «دوباره زاده شدن» گفت. نسل‌های پیاپی زنان، از مشروطه تا امروز، برای آزادی، رفاه و برابری مبارزه کردند و عصاره اهداف دو انقلاب شکست خورده را در انقلاب “زن زندگی آزادی” تبلور دادند . این انقلاب وارث همهٔ آن تلاش‌هاست.
ویژگی انقلابی که هنوز در گام نخست اعلام موجودیت است، چندمرکزی و بی‌رهبر بودن آن است. “زن زندگی آزادی” نه به نام قوم، نه مذهب، نه حزب، بلکه به نام “زن زندگی آزادی” و زنان و مردان کنشگر آن ثبت شده و از همینرو، روئین تن و شکست ناپذیر است.
ما تنها نیستیم. به پیرامون مان نگاه کنیم؛ تجربهٔ نپال به ما می‌گوید: دگرگونی ممکن است، حتی وقتی قرن‌ها سنت بر دوش جامعه سنگینی کند. رسالت امروز ما ادامه دادن زندگی، و نه صرفاً ادامهٔ اعتراض است. افق گشوده شده را باید زنده نگه داشت و در کف جامعه، برای تحقق اهداف همه جانبه آن می بایستی تدارک دید. برابری زن و مرد، تثبیت ارزش های برابری طلبانه، دمکراتیک، لائیک،سوسیال، آزادی اندیشه، و حکومتی که از دل جامعه شهروندان برمی‌خیزد و به تاریخ اسلام سیاسی و دیکتاتوری در ایران پایان می دهد.
زن، زندگی، آزادی؛ این فقط فریاد ما در خیابان نیست، نقشهٔ آیندهٔ ماست.
این انقلاب آغاز است؛ مسئولیت ماست که افقش را بسازیم.
با هم می‌مانیم، با هم ادامه می دهیم، تا ایران و مردمانش آزاد شوند!
اقبال اقبالی
13.09.2025
(سخنان در تظاهرات کلن)
