اسلامیست صفت مشخصه مجموعه متنوعی از بنیاد گرایان مسلمان است. در زیر این نام از مسلمان های تروریست، سلفی های پارلمانتاریست، امت گرایان انترناسیونالیست تا اسلام گرایانی که بنا به باب روز نقاب سکولار بر چهره زده اند را می توان مشاهده کرد. در ایران امروز همه این عناصر در هیئت حاکمه حضور دارند، و بنا به شرایط و موقعیت های زمانی و مکانی وظایف محوله را بنا به سلیقه و روش خودشان انجام می دهند.
مطالبی که رهبر معظم انقلاب به مناسبت روز زن- تولد حضرت زهرا(س)- بیان کرد، و نیز جشنی که از سوی شهرداری تهران در برج میلاد به مناسبت «جشن بانو»-منظور همان حضرت زهراست- برگزار شد، نمونه ای از تفاوت نقش ها برای اجرای یک نمایشنامه است. موضوع نمایش در هر دو صحنه – بیت رهبری و برج میلاد شهرداری- یکی بود: تحریف روز جهانی زن-8 مارس- و تخریب چهره زنان.
آقای خامنه ای بی پرده دیدگاه اسلام ناب محمدی – سلفی و تروریستی- را نسبت به زن، به زبان آورد. بیاناتی سر تا پا توهین آمیز، زننده و تحقیر کننده. خامنه ای زن را مترادف با سکسیسم معرفی کرد، و برابر حقوقی زنان با مردان در عرصه کار را خیانت به شخصیت زن نامید. در یک کشور قانون-مدار اگر چنین سخنانی از سوی مقام اول مملکت بیان گردد، بلافاصله از مقامش غزل و جهت محاکمه به دادگاه معرفی می گردید. اما در کشور ما متاسفانه همه این سخنان نعل بالنعل با قانون هایی که در این 40 سال به تصویب رسیده مطابقت دارند.
اما صحنه دوم در برج میلاد توسط سلفی های اصلاح طلب به اجرا درآمد. در نمایش ِ برج میلاد نوآوری اصلاح طلبانه بکار گرفته شد، تا روزِ زن تحریف و بی معنا گردد. به این منظور به صورت «جشن بانو»، جشن زاد روز حضرت فاطمه(س) درآمد، تا اصل موضوع از درون بی محتوا گردد. برای آنکه« جشن بانو» به ذایقه خوش تر آید، دختران نوجوانی نیز به صحنه آورده شدند، تا برقصند. در هر دو صحنه یک چیز غایب بود: 8 مارس روز جهانی زن.
در بیرون از صحنه های ساختگی نمایش های حکومتی، اما نمایش دیگری نیز جریان داشت: نمایشی واقعی که صحنه هایش خیابان ها، میدان ها و متروها و بازیگرانش زنان عادی بودند. آنها با نقض قانون تحمیلی حجاب، به روشی مدنی، فلسفه 8 مارس را به صحنه آوردند. این صحنه ها نمایش نبودند، واقعیت بودند.
احمد تاج الدینی
9 مارس 2018