دولت موقت آمریکایی نمیخوایم، نمیخوایم!
طرح های دست راستی آمریکایی خنثی باید گردد!
آذر ماجدی
جنبش اعتراضی وارد پنجمین هفته شد. فاکتور های معینی این خیزش را از جنبش های اعتراضی پیشین متمایز می کند. این جنبش سریعا سراسری شد. مردم در بسیاری از شهرها به خیابان ها آمده اند و سرکوب خشن رژیم اسلامی نتوانسته مردم معترض را به عقب نشینی وادار سازد. دانشگاه ها در سراسر کشور به محل اعتراضات دائمی و رادیکال دانشجویان بدل شده است. دانش آموزان به جنبش اعتراضی پیوسته اند. و اکنون طبقه کارگر بعنوان طبقه وارد میدان شده است. اعتصابات کارگری گسترش می یابد. این جنبش بسیار رادیکال است چه از نظر شعارها و چه از نظر شیوه. شعارها بسیار پیشرو، آزادیخواهانه و چپ هستند. درگیری با نیروهای سرکوب یک رویداد هر روزه است؛ از حمله به نیروهای سرکوب تا به آتش کشیدن خودرو هایشان به یک پدیده عادی بدل شده است. مردم سر بازایستادن ندارند. این جنبش یک خیزش انقلابی است که به میدان آمده تا رژیم اسلامی را به زیر کشد و اراده خویش را بر جامعه حاکم کند.
همانگونه که انتظار می رفت، دولت های غربی در راس آن آمریکا بطور جدی مشغول سناریو نویسی برای “رژیم چنج” اند. این اولین بار نیست که غرب بویژه آمریکا و انگلستان در ایران به رژیم چنج اقدام کرده اند. خانواده پهلوی از طریق کودتا به قدرت رسیدند، نه یک بلکه دو کودتا. در سال 57 در هراس از قدرتگیری چپ، غرب جنبش اسلامی و خمینی را در ایران به قدرت رساند و اکنون که یک جنبش انقلابی دیگر به میدان آمده است بار دیگر غرب دست بکار شده است. می کوشند یک بار دیگر یک عنصر دیگر پهلوی را در راست حکومت بنشانند. اما این بار کار به سادگی دفعات پیش نیست.
مردم بویژه نسل جوان بسیار هشیار اند. از تاریخ آموخته اند؛ نسبت به سرکوب خونین انقلاب 57 تحت عنوان پیروزی انقلاب آگاه اند. خوش خیالی، خام اندیشی و توهم 57 جای چندانی در خیزش جاری ندارد. شعارهای رادیکال در کف خیابانها روشن “نه” بزرگ مردم به بازگشت پهلوی چی را ها بیان می کند. شعار “مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر” و “نه شاه می خوایم نه ملا، قدرت بدست شورا” صریح، روشن و خصلت نماست. این شعار ها کار نیروهای دست راستی را بسیار دشوار کرده است.
رضا پهلوی بهترین کارت شان است. می اندیشیدند که می توانند او را بعنوان رهبر اپوزیسیون راست علم کنند، بسازندش و به مردم تحمیل کنند. اما صدای رسای مردم در خیابان ها که یک نه بزرگ به احیای پهلوی اعلام کردند بساط شان را بهم ریخت. لذا مجبور شدند پهلوی زاده را در یک بسته بندی جدید به میدان بفرستند: “من برای خودم هیچ پستی نمی خواهم!” (هاهاها!) تمام رسانه های دست راستی فارسی زبان که با پول دولت های مختلف ارتجاعی – ضد انقلابی اداره می شود و همچنین رسانه های بستر اصلی غربی، به صف شده اند تا پیام های او را در بوق و کرنا کنند. یکی نیست بپرسد که رزومۀ این آقا چیست که در مقام رهبری ظاهر می شود، نقشه و طرح می آورد و منم منم می کند؟ یک آدم مبارز قدیمی است؟ در عرصه سیات و برای خواست مردم جنگیده است؟ خیر! تمام قابلیت رهبری ایشان در “اسپرم” سازنده ایشان است! در قرن 21 دارند به زور اسپرم به مردم رهبر تحمیل می کنند. دنیا بسیار به عقب رفته است ولی مردم ایران کیلومتر ها به جلو پیش رفته اند.
در سخنرانی اخیرش مرتب به مراوداتش با این سازمان بین المللی و آن رهبر اشاره می کند تا برای خودش اعتبار بخرد. مردم که می دانند پدر جنابعالی چندین میلیارد دلار از ایران ربود و شما طی این 40 سال بدون یک روز کار شرافتمندانه در جاه و نعمت زندگی کرده اید و در میان ده خانواده ثروتمند جهان قرار دارید. می گویید باید رهبران رژیم اسلامی محاکمه شوند، راستش رهبران رژیم پدر شما نیز هر آنکه باقی مانده است از جمله مادرتان باید بخاطر جنایات و دزدی هایشان محاکمه شوند. این ژست های بشردوستانه به شما نیامده است.
طرح تشکیل دولت موقت در خارج کشور را ارائه می دهند. مردم هیچ دولتی را موقت یا غیر از خارج کشور نخواهند پذیرفت. مردم خود دولت شان را انتخاب خواهند کرد. دولت موقت و مجلس موسسان دیگر رنگ باخته است؛ خریدار ندارد. مردم هشیار تر و آگاه تر از آنند.
یک نکته واقعا مضحک که شبیه جوک های برادران مارکس است اشاره ایشان به “هراس طبقاتی” است. می گویند کوشیدند در مردم هراس طبقاتی ایجاد کنند! فکر می کنید از این عبارت دهان پرکن منظور چیست؟ مردم را بترسانند که فقرا به خانه هایشان حمله کنند! شرم آور است. تصویرشان از مردم چیست؟ تصویر ماری آنتوانت از مردم در قرن 18 است. فقرایی که انقلاب کرده اند تا شاه فرانسه را به زیر کشند! ببینید ما با چه کسانی روبرو هستیم؟ اینها اپوزیسیون راست اند که می خواهند روی موج جنبش انقلابی مردم سوار شوند و با توطئۀ رژیم چنج آمریکایی به قدرت برسند. باید گفت: کور خوانده اید!
باید در خیابان ها فریاد زد: “دولت موقت آمریکایی نمیخوایم نمیخوایم!” قدرت بدست مردم! قدرن بدست شورا! این پاسخ مردم به تمام این طرح ها و توطئه های ارتجاعی آمریکایی است. باید دست اپوزیسیون راست با تاج یا بدون تاج را از جامعه ایران کوتاه کرد. باید هشیارانه تمام این توطئه ها را خنثی کرد. باید مجامع عمومی خود را تشکیل دهیم و شوراهای خود را در تمام جامعه بسازیم. قدرت بدست شورا شعار این جنبش انقلابی است.