نه به سلاح هسته ای در همه کشورها؛ از جمله برای حاکمان ایران!
خاورمیانه در آستانه جنگ قرار دارد. چرائی وضعیت کنونی را می توان در سه سیاست فاجعه بار ۱) سلطه خواهی قدرت های جهانی، ۲) کوشش جهت ایجاد امپراتوری دینی و ۳) جنون احیاء امپراتوری های قدیم تباری خلاصه کرد.
در دوران فروریختن مرزهای کشورها در عرصه های فرهنگ، اقتصاد، اطلاعات، ارتباطات، جهانی تر شدن سرمایه و هم سرنوشت گشتن ساکنان زمین، به موازات آن اندیشه، فرهنگ،احساس و خواست شهروند جهانی، افزایش یافته است.
کمرنگ شدن دیوارها میان کشورها و حرکت آرام شهروند کشوری به شهروند جهانی، چشم انداز درخشانی پیشاروی انسان قرن بیست و یکم گذاشته است. افزایش روحیه همبستگی و همزیستی متمدنانه جامعه بشری و فرهنگ جهان شهروندی، در دل حاکمان ارتجاعی هراس ایجاد کرده و مقاومت در برابر فرهنگ و سیاست معطوف به خواست انسان جهان شهروند، انجام می گیرد.
سه جبهه گذشته گرا، سدهای پیشروی جوامع بشری هستند و عاملین اصلی آشوب، بحران، جنگ و ویرانگری می باشند.
دوران گذار از نظم قدیم به دنیای بهتر، در فقدان مدیریت آگاه، می تواند با تنش ها و بحران های هلاکت بار بخش بزرگ جامعه بشری گره بخورد.
جامعه بشری از فقدان نهادی واجد صلاحیت سیاسی رنج می برد. سازمان ملل متحد، تنها یک دکور است و فاقد ظرفیت تشخیص، پذیرش مسئولیت و هدایت روندهای کلان برای بشریت است.
در غیبت یک نهاد جهانی که خرد جمعی شهروندان زمین را نمایندگی کند، جنگ قدرت و تقسیم دوباره سرزمین ها در خاورمیانه اجتناب ناپذیر بنظر می رسد.
ایران در اسارت پان اسلامیست ها گرفتار است و همجوار آن، ترکیه برای احیاء امپراتوری عثمانی و گسترش خود خیز بر داشته است.
گروه های جهادی با تبیین های گوناگون از اسلام، به پیشرفته ترین سلاح ها مسلح شده تا توهم سلطه اسلام بر جهان را پیگیری کنند.
دور از انتظار نیست که یکی از همین روزها که از خواب بر میخیزید، در رسانه خبر قدرتگیری کامل طالبان بر پاکستان و تسلیح طالبان به سلاح اتمی را بشنوید.
جهانی که در آن، برابر حقوقی کشورها آشکارا نقض شده و تبعیض نهادینه است، سازمان ملل توان برخورد با ناقضین حقوق بشر را ندارد و نظارت شفاف بر سلاح های ویرانگر اتمی امریکا، چین، اسرائیل، پاکستان، روسیه و .. ندارد، با کدام منطق و معیارهای جهانشمول موجویت خود را توجیه می کند؟
به موضوع مشخص می پردازم!
ایران در اسارت پان اسلامیست ها قرار دارد. رهبران اسلامی کوشش دارند تا پان اسلامیست های شیعه، دوش بدوش پاکستان، اسرائیل و .. به سلاح هسته ای دست یابند.
اینروزها صدای تهدید اسرائیل مبنی بر حمله به تاسیسات هسته ای پان اسلامیست های شیعه بلند می شود. حمله ای که می تواند سرآغاز جنگی فاجعه بار گردد.
پرسش اینست که بر طبق کدام قوانین جهانی، طالبان و اسرائیل حق دارند انبار سلاح هسته ای باشند و پان اسلامیست های ایران نه؟
هنگام آن فرا نرسیده که سیاست بمباران مراکز انرژی هسته ای پان اسلامیست ها، با سیاست شفاف سازی در مراکز هسته ای پاکستان، اسرائیل، چین، امریکا و .. جایگزین شود و خلع سلاح هسته ای بدون تبعیض در دستور کار یک سازمان ملل متحد با صلابت قرار گیرد؟
هنگام آن نیست که همه کشورهای صاحب سلاح هسته ای، از حق تسلیح هسته ای محروم شوند و از جمله پان اسلامیست های جنایت پیشه حاکم بر میهن ما؟
بگذارید روند تکامل شهروند کشوری به جهان شهروندی، مسالمت امیز و متمدنانه طی شود.
بگذارید خرد جمعی شهروندان کشوری تبلور سیاسی یابد و در پروسه نقد دیالکتیکی خویش، به عصر “جهان شهروندی” گام نهد!
رفع تهدید هسته ای حکام هر کشور، وظیفه شهروندان کشوری است!
اقبال اقبالی
24.10.2021
www.tribuneiran.org