ظاهرا برای نماینده ویژه سازمان ملل که مأمور تحقیق در مورد وضعیت حقوق بشر در ارتیره شده است،”صدور و اجرای احکام اعدام در پی محاکمات غیرمنصفانه، زندان و شکنجه مخالفان، استفاده از دورههای طولانی مدت نظام وظیفه به عنوان اقدام تنبیهی وآزارجنسی” کافی بوده است که حکومت دیکتاتوری اریتره را متهم به ارتکاب جنایت علیه بشریت سازد و خواهان محاکمه سران آن رژیم دریک دادگاه بین المللی گردد.
همین دیروزبود که نماینده ویژه سازمان ملل که جانب این سازمان مأموریت یافته است در مورد وضعیت حقوق بشردرارتیره تحقیق نماید، یعنی همان مسئولیتی که همتای ایشان آقای احمد شهید در مورد ایران برعهده اش گذاشته شده، درآخرین گزارش خود به سازمان ملل متحد اعلام داشت که: “تمام اسناد و شواهد نشان میدهد که دولت ارتیره مرتکب جنایت علیه بشریت شده است و سران این حکومت میبایستی در یک دادگاه بین المللی محاکمه شوند”.
اعلان چنین خبری از طرف نماینده ویژه سازمان ملل که مأموریت تحقیق برای وضعیت حقوق بشردرارتیره به او محول شده است، بی تردید میتواند هرشهروندایرانی و بویژه مدافعان حقوق بشردراین کشور را بفکرفروبرد ودرمقام مقایسه جنایاتی که سران حکومت اریتره را در مظان عاملان جنایت علیه بشریت قرارداده، وجنایاتی که جمهوری اسلامی 37 سال است بدون وقفه در ایران مرتکب شده ومیشود برآیند، تا شاید از این رهگذر به ملاک ومعیاری که یک حکومت را مشمول ارتکاب جنایت علیه بشریت میسازد دست پیداکنند! ناگفته نماند که حکومت اریتره نیزمانند جمهوری اسلامی اجازه ورود به نماینده ویژه سازمان ملل به آن کشور را نداده وایشان وضعیت حقوق بشردراین کشورکوچک افریقائی،خارج ازآن کشوررصد نموده است،یعنی همان کاری که آقای احمد شهید در مورد ایران چند سالی است مشغول انجام آن میباشدوگزارش های سالانه ایشان رفته رفته دارد به تکرارمکررات وفقط ذکرموارد نقض حقوق بشر ایران تبدیل شده است بدون اینکه دراین گزارش ها درخواست محاکمه ومجازات عاملان وآمران جنایت شده باشد. که بی شک این نیزمیتواند یکی ازعوامل گستاخی بیشترجمهوری اسلامی در نقض روزمره و سیستماتیک حقوق بشرورفتار ضد انسانی اش با شهروندان ایرانی اعم زنان، کارگران،دانشجویان، هنرمندان و روزنامه نگاران،اقوام وپیروان مذاهب گوناگون وبویژه رفتارضد انسانی با زندانیان سیاسی –عقیدتی این کشور باشد.
در گزارشی که در خرداد ماه سال گذشته، نمایند ویژه سازمان ملل در ارتباط با مواردنقض حقوق بشر در ارتیره انتشارمیدهد ازجمله چنین عنوان شده بود: “صدور و اجرای احکام اعدام در پی محاکمات غیرمنصفانه، زندان و شکنجه مخالفان، استفاده از دورههای طولانی مدت نظام وظیفه به عنوان اقدام تنبیهی وآزارجنسی ” همچنین درگزارش مذکور،نماینده ویژه سازمان ملل از حکومت اریتره درخواست کرده بود که فوراً به موارد نقض حقوق بشر درارتیره خاتمه دهد، امایک سال پس از انتشارآن گزارش یعنی دراردیبهشت ماه امسال،وقتی که نماینده ویژه سازمان ملل،هیچگونه تغییری را رفتارحکومت ارتیره نسبت به شهروندان این کشور مشاهده نمیکند، ونقض سیستماتیک حقوق بشردرآنجا ادامه پیدا میکندوحکومت دیکتاتوری ارتیره همچنان ازورود هیأت سه نفره سازمان ملل برای تحقیق در مورد وضعیت حقوق بشر در آن کشورجلوگیری میکند،این هیأت در گزارش جدید خودکه بتاریخ 19اردیبهشت ماه سال جاری انتشار یافته است چنین مینویسند:
“نقض آشکار حقوق بشر در اریتره در حالی صورت میگیرد که از نظر بازدیدکنندگان خارجی، اوضاع این کشور آرام و فاقد هرگونه تشنجی به نظر میرسد، در حالی که ایسایاس آفورکی، رئیس جمهوری اریتره که از سال ١٩٩١ قدرت را در دست داشته، به طرزی فزاینده به سرکوب مخالفان متوسل شده و اقداماتی مانند بردگی از طریق اعزام به خدمت نظام وظیفه طولانی مدت همراه با بیگاری در حین خدمت، ناپدید شدن منتقدان و معترضان و حبس و شکنجه آنان، تجاوز جنسی، قتل و رفتارهای غیرانسانی دیگربه شیوههای رایج برای سرکوب مردم اریتره تبدیل شده”
ظاهرا برای نماینده ویژه سازمان ملل که مأمور تحقیق در مورد وضعیت حقوق بشر در ارتیره شده است،”صدور و اجرای احکام اعدام در پی محاکمات غیرمنصفانه، زندان و شکنجه مخالفان، استفاده از دورههای طولانی مدت نظام وظیفه به عنوان اقدام تنبیهی وآزارجنسی” کافی بوده است که حکومت دیکتاتوری اریتره را متهم به ارتکاب جنایت علیه بشریت سازد و خواهان محاکمه سران آن رژیم دریک دادگاه بین المللی گردد.
اینک سئوالی که میتواند برای هرشهروند ومدافع حقوق بشرایرانی مطرح گردد این است که آیا براستی موارد نقض حقوق بشر درارتیره شدید ازموارد نقض حقوق بشر در ایران است وسران حکومت ارتیره نسبت به سران جمهوری اسلامی ایران جنایات هولناک تری مرتکب شده اند؟ مگرنه اینکه ماشین سرکوب وکشتارحکومت فقاهتی حاکم برایران از37 سال قبل تا به امروز بی وقفه مخالفان خود را سرکوب وشکنجه واعدام کرده ومیکند؟ مگرنه اینکه تا کنون دهها هزارتن ازمردان وزنان و کودکان ایرانی در بیدادگاههای اسلامی دربسته و سه دقیقه ای جمهوری اسلامی با اتهامات موهومی ازقبیل ملحد و منافق ومحارب ومفسد فی الارض وغیره محکوم به اعدام شده اند؟ مگردردهه خونین سالهای 60 و حتی پس ازکودتای انتخاباتی سال 88 در زندانها و شکنجه گاههای جمهوری اسلامی، زنان ومردان را مورد تجاوزجنسی قرارنگرفتند، مگردرتابستان 67 بنیانگذارجمهوری اسلامی با یک فرمان چندخطی، چند هزارزندانی سیاسی ایران را برسر دار نکرد؟
ومگرهمین امروزبساط شلاق زنی وکورکردن وقطع عضوبه عنوان مجازات های اسلامی درایران دائر نیست؟آیا تمام جنایاتی که سران حکومت فقاهتی ایران از37سال پیش تا به امروزمرتکب شده اند این حکومت را درمظان ارتکاب جنایت علیه بشریت قرارنمیدهد؟ وراستی چگونه است که آقای احمد شهید پس ازپنج سال تحقیق و گرد آوری صدها سند و مدرک هنوزبه این نتیجه نرسیده است که جمهوری اسلامی مرتکب جنایت علیه بشریت شده است! اما همتای ایشان با مأموریت مشابهی در مورد ارتیره به این نتیجه رسیده که حکومت ارتیره که جنایات ارتکابی اش قابل مقایسه با جنایات جمهوری اسلامی نیست، مرتکب جنایت علیه بشریت شده است ومیبایستی سران آن رژیم در یک دادگاه بین المللی محاکمه گردند؟ این دوگانگی در قضاوت برای شناخت جنایت علیه بشریت را چگونه میتوان تفسیر نمود؟ این سئوال رامیبایستی مدافعان حقوق بشردرمقابل آقای احمد شهید که 5سال قبل از طرف سازمان ملل مأمورتحقیق برای وضعیت حقوق بشردرایران شده است وهرساله در گزارش طولانی خود همچنان به ذکرموارد نقض حقوق بشر درایران بسنده میکند قراردهند وعلت اینکه ایشان با وجودانبوه اسناد و مدارکی که دراختیارداردهنوزبه این نتیجه نرسیده است که حکومت و سران جمهوری اسلامی مرتکب جنایت علیه بشریت نشده اندچیست؟
20خرداد1395
9ژوئن2016
ایرانگلوبال