حکومت اسلامی پس از قدرتگیری، بلافاصله هجوم به دستاوردهای پس از انقلاب مشروطه را اغاز کرد و برای استقرار حکومت اسلامی، سرکوب، تجاوز و کشتار دگراندیشان را در دستور کار گذاشت. اسلامگرایان تا سال 1367 دهها هزار از فرزندان ایران را بقتل رساندند و جنون قتل عام 1367، نقطه اوج توحش، بربریت و جنایت آنها علیه بشریت بود. جنایات اسلامگرایان توسط حکومتی سازمان داده شد که خمینی، منتظری، رفسنجانی، خامنه ای، خاتمی، روحانی، بنی صدر، قطب زاده و … بر روی اجساد دگراندیشان جامعه ایران بنا کرده بودند.
علنی کردن نوار حسینعلی منتظری در شرایط کنونی، اقدامی آگاهانه توسط مافیاهای حکومتی، و در نتیجه درگیری های بالائی ها بر سر جانشینی ولی فقیه قابل تبیین است. جناح توسری خور حکومتی می خواهد وانمود کند که دستشان در خون زنان و فرزندان دلیر ایران آلوده نبوده و در این سیستم خونخوار، کسانی هم بودند که علیه اعدام دگراندیشان سخن گفتند. آری، حسینعلی منتظری با تاخیر دهساله با اعدام زندانیان مخالفت کرد، اما مخالفت او از عزیمتگاه مصلحت خمینی، نظام اسلامی و اسلامگرایان بود. کسانی که قصد دارند تا گور منتظری را به امامزاده تبدیل کنند و تفاوت کیفی میان دست اندرکاران این نظام بدکاره و جهنمی قائل شوند، باید به این پرسش پاسخ دهند که چرا حسینعلی منتظری نسبت به دهسال سرکوب، تجاوز، اعدام و جنایات همپالگی هایش سکوت کرده بود؟
سخنان حسینعلی منتظری درباره اعدامهای ۶۷ در جمع ادمکشان حکومت اسلامی (مسئولان مستقیم اعدامها)
۱۹ مرداد ۱۳۹۵